بیلی در دست داشتم و در بعضی از باغهای فدک کار می کردم که ناگاه چشمم به صورت زنی افتاد . گمان کردم که او دختر عامر است و از همه زنهای قریش با جمال تر بود . گفت : ای پسر ابوطالب دلت می خواهد مرا تزویج کنی تا تو را از این بیل زدن مستغنی گردانم و بنمایم به تو خزینه های زمین را که برای تو  و اولاد تو باشد ؟

گفتم تو کیستی تا تو را از خانواده  تو تزویج نمایم؟

فقالت انا الدنیا گفت: من دنیا  - گفتم: برو و شوهر دگر پیدا کن .پس رو کردم به بیل خود گفتم : لقد خابمن غرته دنیا دنیه و ما هی ان غرت قرونا بنائل  : زیانکار شد هر که دنیای فانی او را فریب داد ...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: